Saturday, October 31, 2015

Ελληνική Αντιπολίτευση: το συντομότερο ανέκδοτο


Share/Bookmark
Η Κυβέρνηση του Τσι Ιπρ Ιλ ψήφισε νόμο με τον οποίο εξουσιοδοτεί τον Υπουργό της των Οικονομικών να χειριστεί με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου κατά το δοκούν το τεράστιο θέμα των Τραπεζών. Γιατί; Δεν μπορούσε να το φέρει στη Βουλή, έστω ως κατεπείγον; Δεν πρόκανε; Δεν θέλησε; Φοβήθηκε;

Λίγο νωρίτερα είχε ψηφίσει νόμο καταφανώς αντίθετο με τις σύγχρονες διεθνείς προβλέψεις για την Ανεξαρτησία και Ελευθερία του Τύπου και με τις Αρχές του Συμβουλίου της Ευρώπης, στο οποίο (ακόμη;) ανήκει η χώρα, που συγκεντρώνει τις εξουσίες επί των ΜΜΕ στον Υπουργό Παππα-μπέρια.

Κι ακόμη, συνεχίζει και επεκτείνει τη χρήση πόρων των Κοινοτικών Ταμείων (το European Structural and Investment Fund, ευρύτερα γνωστό ως ΕΣΠΑ ή πλέον ΣΕΣ), για τη χρηματοδότηση πάγιων και αναγκαίων δαπανών του Εθνικού Προϋπολογισμού, τις χιλιάδες προσλήψεις δασκάλων και νηπιαγωγών. Δαπάνες αναγκαίες, που δεν είναι σε καμία περίπτωση όμως Δημόσιες Επενδύσεις, αλλά έπρεπε να προβλέπονται ρητώς στον τακτικό προϋπολογισμό του Υπουργείου Παιδείας αντί των προσλήψεων καθαριστριών ή αντί των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων. Και για τον ίδιο λόγο δια νόμου αφαίρεσε 150 εκατομμύρια ευρώ με παράνομο νόμο από ό,τι έχει απομείνει από το Εθνικό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Παραβιάζει Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς που σαφέστατα προβλέπουν ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί τα ευρωπαϊκά κονδύλια να υποκαθιστούν κανονικές και πάγιες εθνικές δαπάνες. Παραβιάζει στατιστικές αρχές ψευδόμενη στην Eurostat, καθώς τα χρήματα που ουσιαστικά αφαίρεσε από το Εθνικό ΠΔΕ, εξακολουθούν να εμφανίζονται ως δημόσιες επενδύσεις και όχι ως πάγια μισθοδοσία. Εξαπατά τους πολίτες και τους εργαζόμενους επίσης προσλαμβάνοντάς τους με συμβάσεις έργου και όχι ως κανονικούς υπαλλήλους, ενώ στερεί από την οικονομία τους ελάχιστους πόρους που έχουν μείνει για να δημιουργήσουν παραγωγικές υποδομές, νέες θέσεις εργασίας, να προσελκύσουν επενδύσεις και ανάπτυξη που θα χρηματοδοτήσουν και το κοινωνικό κράτος με τρόπο βιώσιμο.

Και αναρωτιέται κανείς, καλά, αντιπολίτευση δεν υπάρχει; Πού είναι οι Μεΐμαράκηδες, οι Φώφες από τους παλιούς, με τί ασχολούνται; Αλλά κι οι καινούργιοι πού έχουν κρυφτεί και δεν ακούγονται; Όχι με τζάμπα δεκάρικους στη Βουλή για την τιμή των όπλων, αλλά εκεί που τους πονάει. Με προσφυγές στα δικαστήρια, στους διεθνείς θεσμούς, στο Συμβούλιο της Ευρώπης, στις αρμόδιες Ευρωπαϊκές Υπηρεσίες, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο; Πού χάθηκε βρε παιδί μου κι αυτός ο Λεβέντης, που βουλευτές έχει και μιλιά δεν έχει; Πού χάθηκαν όλοι αυτοί οι νομικοί και οι ειδικοί του Ποταμιού να συντάξουν τις αναφορές, να κινήσουν τις διαδικασίες; Καλά, οι παλιοί την έχουν χεσμένη τη φωλιά τους και δεν μιλούν, μια και ήταν οι πρώτοι διδάξαντες, που έκαναν πολύ πιο κομψά αυτά που τούτα τα βόδια που κυβερνούν κάνουν άτσαλα και στον υπερθετικό. Οι άλλοι τι γίνανε; Πού βόσκουν; Πού τρέχει ο λογισμός τους;

Να βγουν στους δρόμους, να κάνουν εκδηλώσεις, να ενημερώσουν τους πολίτες; Τι περιμένουν; Να τους (μας) καταπιεί το «ένα είν’ το κόμμα»; Ή περιμένουν τη σειρά τους να βολευτούν κάπου δα; Διότι μπορεί «ένα να είν’ το κόμμα», αλλά στην Ελλάδα έχει πολλά ονόματα.

Ελλάς: η μόνη χώρα που κυβερνούν τα βόδια κι αντιπολιτεύονται τα γίδια. Ε, δεν βάζουν ΦΠΑ και στα γίδια μπας και γλιτώσουμε τουλάχιστον κανένα φόρο;

Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος



No comments:

Post a Comment