Για παράδειγμα, μια νέα λειτουργικότητα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, μια γέφυρα, μια γραμμή του μετρό, έναν βιολογικό καθαρισμό, ένα σύστημα διαχείρισης απορριμμάτων, μερικά χιλιόμετρα νέου δρόμου, ένα καινούργιο λιμάνι, ένα αεροδρόμιο... κάτι βρε αδελφέ που να μπορούν να το δείξουν.
Εδώ και πάνω από έναν χρόνο Πρώτη Φορά Αριστερά, το μόνο που ακούμε είναι ακυρώσεις έργων, το σύστημα διαχείρισης απορριμμάτων της Αττικής, τη γραμμή U του μετρό, δρόμους, γεφύρια, λιμάνια. Αφήνουν να ρημάζουν και δεν αναβαθμίζουν ούτε καν συντηρούν στοιχειωδώς ό,τι έφτιαξαν οι προηγούμενοι και λειτουργεί, κουτσά στραβά αλλά λειτουργεί, γιατί η συντήρηση και η αναβάθμιση θέλει εργαζόμενους που κάνουν στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα αληθινή δουλειά, στον δρόμο, στα εργοτάξια, στον υπολογιστή. Δηλαδή αληθινούς εργάτες, με την ουσιαστική έννοια του όρου. Δεν σχεδιάζουν τίποτε καινούργιο με βάθος χρόνου (δηλαδή αυτό που είναι υποχρέωση του κράτους, γιατί δεν μπορεί να το κάνει η αγορά) διότι ξέρουν πως οι ίδιοι δεν θάναι εκεί να καρπωθούν τη δόξα (και τις ψήφους). Χέστηκαν αν σε δέκα χρόνια η Αθήνα θα είναι μια άλλη πόλη από τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους.
Και το μόνο που κάνουν είναι να διορίζουν αβέρτα, γαμπρούς, φίλους, σώγαμπρους, νύφες και σόγια σαν συμβούλους, γραμματείς, κι άλλους συμβούλους, και διοικητές και κόντρα διοικητές, και βοηθούς διοικητές, για να μην κάνουν απολύτως τίποτε, παρά να παρατηρούν την απαξίωση αυτών που καλούνται να διοικήσουν και να γελάνε με όσους τάφτιαξαν κι εκείνους τους, όχι και τόσο λίγους, σκληρά εργαζόμενους που αγωνίζονται να τα συντηρήσουν.
Μπράβο, ΠΦΑ. Μπράβο και στα στραβάδια που τους ψηφίζουν και τους απαλλάσσουν με ένα ανιστόρητο και αυτοκαταστροφικό "όλοι ίδιοι είναι".
Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος
Εικόνα: Ο Μοναχός Δίχως Πρόσωπο (The Faceless Monk), που μου εξιστορεί κατά καιρούς τα μελλούμενα και τις σοφίες του Θεού. Στον δρόμο για την Αγιοσύνη μάς ποστάρει κατά καιρούς τα μαντάτα του Κυρίου και τις βουλές του. Πού θα πάει, θα αγιάσει κι αυτός κάποτε.
No comments:
Post a Comment